Wat schieten bestaansonzekeren op met een (nieuw) label?
Beleidsnota’s behoren tot de teksten die het snelst verouderen, omdat beleidscategorieën voortdurend herlabeld en verfijnd worden. Van ‘bejaarden’ naar ‘ouderen’ naar ‘senioren’. Van ‘geestelijk gehandicapten’ naar ‘verstandelijk gehandicapte personen’ naar ‘mensen met een verstandelijke beperking’. Naast mantelzorgers zijn er nu ook jonge mantelzorgers, evenals personen met een licht verstandelijke beperking.
Betekent deze taalvernieuwing en -verfijning vooruitgang? Zijn groepen met het nieuwe label beter af? En spelen al die verschillende labels groepen niet eerder tegen elkaar uit in plaats van dat ze groepen verbinden? Sommigen pleiten daarom voor de herintroductie van ‘sociale klasse’ als samenbindende strijdbare term. Is het afstoffen van dit marxistische jarenzeventigvocabulaire zinvol?
Artikel van Monique Kremer met Radboud Engbersen te lezen op Sociale Vraagstukken
Ruimte maken voor een praatje. Osdorperhof, een Lang Leven Thuisflat in Amsterdam
De Osdorperhof is een van de Lang Leven Thuisflats van Amsterdam, waar er uiteindelijk dertig van zullen komen. Het voortouw is genomen door Omnibus, Stichting Bewonersparticipatie Osdorperhof met name door Ans en Leo Schrader, woningcorporatie Rochdale die eigenaar is van het gebouw, zorgorganisatie Cordaan die zorg en ondersteuning geeft aan de inwoners met een LVB- of GGZ-achtergrond en de senioren in het wooncomplex, zorgverzekeraar Zilveren Kruis en de gemeente. Voorts is de welzijnsorganisatie Stichting Combiwel erbij betrokken. Het idee achter deze flats is dat bestaande seniorenflats verrijkt worden met diverse formele en informele zorgfuncties en meer gemeenschapsactiviteiten. Het motto is: zelfstandig maar samen. Over het versterken van die ontmoetings- en contactfunctie gaat deze publicatie.
Financiers
